טייערע אידן:

איך שרייב דא צו אייך מיט א הארץ פול מיט האפענונג אז איר וועט מיך אויסהערן און מיך פארשטיין,

איך שטיי בלויז געציילטע וואכן בעפאר מיין חתונה אין מיין הארץ וויל זיך נישט מיטפרייען מיט מיין שמחה,

איר האט שוין זיכער אמאל געהערט אזא רוף, אבער דאס מאל שפיר איך דאס אליין און איך קען נישט שלאפן קיין נעכט ווען די געלט דאגה דרוקט מיר,

עס וואלט נישט געדארפט זיין אזוי אז א יונגערמאן קוים ביים צווייטען קינד אין אזא גליקליכע מינוט זאל זיך ארומטראגן מיט די דאגות,

אבער ליידער דאס איז די מציאותאז איך מוטשעט זיך טאג טעגליך צו לייגן ברויט אויפן טיש, די חובות פון די פאריגע שמחה עטליכע חדשים צוריק איז נאכנישט באצאלט, אזוי ארום אז פאר די יעצטיגע חתונה איז שוין גארנישט געבליבן,נאר חובותץ מיינע אויגן ווערן פייכט ווען איך אנערקען אין די ביטערע מציאות,

מיין איינציגסטע האפענונג ליגט אויף אייך טייערע אידן

איך האף איר וועט מיך פארשטיין אין מיך ארויסהעלפן,אין די יעצדיגע גורלדיג'ע טעג

ווי עס בעט צו אייך א מחותן וואס מאכט חתונה אין עטליכע וואכן בשטומ"צ.

טייערע אידן רחמנים בני רחמנים!

דערהערט די הארצרייסנדע רוף פון די חשובע מחותן וואס בעט זיך העלפט מיר ארויס!!

געבט דא אפ אייער ווארעמע נדבה אין השי"ת וועט אייך אוודאי צוריקצאלן.

תזכו למצות!