מיר קענען אים נישט זאגן 'ניין'

די מאמע ליגט נעבעך שוין אפאר יאר צוגעבינדן צום בעט, נישט קענענדיג גיין אויף די אייגענע פיס, ליידנדיג פון א שווערע קראנקייט רח"ל.

די דאקטוירים זענען יעצט אויפגעקומען ב"ה מיט א פרישע מהלך הרפואה מיט גוטע האפענונגען בעזה"י, אבער מ'דארף אוצרות מיט געלט!

און דא דארפן זיי יעצט חתונה מאכן א קינד אין שטוב!

אנשטאט זיך גרייטן מיט שמחה און חדוה, איז אונזער חבר נעבעך איינגעהילט אין פארלוירנקייט און הילפסלאזקייט שבור ורצוץ; נישט האבנדיג קיין פרוטה ביי די נשמה!

טאג און נאכט איז ער גרייט ארויסצוגיין פון וועג און זיך צערייסן מיט מסירת נפש פאר אנדערע, יעצט איז די צייט וואס מיר מוזן ארויסגיין פון וועג!

אונז קעמיר בשום אופן אים זאגן 'ניין'! מיר מוזן און מיר גייען אים ראטעווען, אויפצורעכטן זיין שטוב, לששון ולשמחה, לישועה ולרפואה!

יעדע נדבה איז קריטיש; דאונעיט מיט א ברייטקייט, מיט א רחמנות!

כל המרחם על הבריות מרחמין עליו מן השמים!